Wiele było długoterminowych skutków pierwszej wojny światowej, z których część obejmowała zespół wyładowań szyjnych, znany również jako nerwica, zmęczenie bojowe, zespół stresu pourazowego (PTSD), wady wrodzone i choroba popromienna. /strong> Weterani wojenni ucierpieli na polu bitwy, a później, ponieważ potrzebowali długoterminowej opieki ze względu na psychologiczny i fizyczny wpływ wojny.
Podczas wojny ludzie żyli w bliskiej odległości, a skutki tej bliskości zauważono później, gdy ludzie zaczęli cierpieć z powodu chorób takich jak gruźlica. Inne warunki, takie jak choroby serca i astma, wystąpiły w wyniku wysiłku w bitwie. Okopy wypełnione wodą podczas wojny doprowadziły do wykopania stopy, infekcji stóp spowodowanej przez mokre i brudne warunki.
Zespół Shellshock był ściśle związany z pierwszą wojną światową i był spowodowany efektami głośnego ostrzału podczas wojny. Jednak zaobserwowano, że niektórzy żołnierze, którzy nie doświadczyli głośnego ostrzału, również wykazywali podobne objawy. Podczas drugiej wojny światowej wielu żołnierzy było rekrutowanych na wojnę, ale wielu wykazało wysoki poziom stresu z poprzedniej wojny, stan znany jako zmęczenie bojowe.
