Aldosteron jest głównym hormonem odpowiedzialnym za utrzymanie równowagi sodowej w płynie pozakomórkowym. Hormon antydiuretyczny, zwany także ADH lub wazopresyną, pomaga kontrolować równowagę wodną.
Aldosteron uwalniany jest przez korę nadnerczy w odpowiedzi na białko zwane angiotensyną, produkowane przez nerki. Po wydaniu aldosteronu gruczoły nadnercza powracają do nerek i zwiększają retencję sodu.
W połączeniu ze swoim receptorem aldosteron włącza gen kodujący kanał sodowy. Po wytworzeniu pewnej liczby tych kanałów sodowych są one wprowadzane do błon komórek w przewodach zbierających nerki, gdzie zwiększają wychwyt zwrotny sodu.
Osoby z niedoborem aldosteronu mają niski poziom sodu i nienaturalnie niskie ciśnienie krwi.
ADH działa w podobny sposób, aby zapobiec utracie wody w moczu. Hormon ten jest uwalniany przez tylną przysadkę mózgową, gdy czujniki mózgowe wykrywają, że płyn zewnątrzkomórkowy staje się zbyt gęsty lub syropowaty. ADH podróżuje do nerek, gdzie uruchamia w kanałach komórkowych specjalne kanały wodne zwane akwaporynami.
Osoby, u których występuje niedostateczna liczba ADH (lub których nerki nie reagują na ADH) rozwijają stan zwany moczówką prostą, charakteryzującą się nadmiernym oddawaniem moczu.
