Naukowcy badają tektonikę płyt za pomocą satelitów GPS i używają modeli komputerowych, które symulują ruchy tektonicznych płyt Ziemi, aby przewidzieć przyszłe ruchy płyty. Korzystając z satelitów GPS w tandemie z odbiornikami GPS na Ziemia, naukowcy mierzą szybkość ruchu skorupy ziemskiej.
Naukowcy po raz pierwszy zaczęli używać satelitów GPS do pomiaru tektoniki płyt w latach 80. Trzęsienie ziemi o sile 7,1, które uderzyło w San Francisco, pozwoliło naukowcom zmierzyć ruchy znaczników GPS, które były już na miejscu wzdłuż wady San Andrea. Te dane GPS pozwoliły naukowcom określić kierunek i schemat ruchu usterki.
Precyzja satelitów GPS daje naukowcom możliwość mierzenia wielu rodzajów ruchów płyt. Naukowcy instalują odbiorniki GPS w określonych punktach monitorowania i zbierają dane raz na rok lub mniej, co pozwala im zmierzyć powolny ruch płyt między trzęsieniami ziemi. Dla szybkiego ruchu sejsmicznego, który występuje podczas i po trzęsieniu ziemi, naukowcy przechwytują ruch za pomocą stałych odbiorników GPS, które zbierają dane w szybkim tempie.
Naukowcy wykorzystują modele komputerowe do badania, w jaki sposób przepływ płaszcza pod skorupą ziemską wpływa na tektonikę płyt. Modele te symulują, w jaki sposób górne warstwy płaszcza popychają i ciągną za sobą płyty tektoniczne.
