Adaptacja jest definiowana przez National Geographic jako genetyczna zmiana w strukturze lub przyzwyczajeniach organizmu, aby umożliwić jej przetrwanie, ochronę i reprodukcję w swoim środowisku. Adaptacje fizyczne, takie jak rośliny, które tworzą grube łodygi do przechowywania wody na pustyniach, przejawiają się w strukturze organizmu, podczas gdy behawioralne adaptacje, takie jak zwierzęta, które migrują w celu wychowania potomstwa, pojawiają się jako cecha społeczna.
Adaptacje fizyczne obejmują zęby, pokrycie ciała i ruch, a adaptacje behawioralne obejmują zachowania społeczne, migrację i działania ochronne. National Geographic wyjaśnia, w jaki sposób niektóre adaptacje, zwane egzaptacjami, mogą rozwinąć się w jednym celu, a następnie zostać użyte dla innych, takich jak ptasie pióra stworzone dla ciepła i ostatecznie wykorzystane do lotu. Inne adaptacje, określane jako szczątkowe, stają się bezużyteczne, ale pozostają w organizmie, na przykład nie działające kości nóg, które wciąż znajdują się w delfinach.
Przyczynami adaptacji, które mogą się pojawić, są zmiany środowiskowe, styl życia lub relacje międzyludzkie, z których niektóre wynikają z interwencji człowieka, zgodnie z New World Encyclopedia. W rzadkich przypadkach adaptacje mogą prowadzić do nieprzystosowania, co zmniejsza przeżywalność. Często adaptacje rozwijają się powoli przez wiele pokoleń u danego gatunku. Adaptacje przyczyniają się do różnorodności gatunków. Jednak organizmy, które nie są w stanie przystosować się, mogą z czasem wyginąć.
