Bloki budulcowe skrobi to monomery glukozy. Skrobia to złożony węglowodan wytwarzany wyłącznie przez rośliny jako magazynujący cząsteczki glukozy.
W biochemii węglowodany są uważane za jeden z biomolekuł niezbędnych do przeżycia organizmu. Węglowodany są głównym źródłem paliw biologicznych, które napędzają procesy komórkowe, takie jak oddychanie. Oprócz węglowodanów, inne ważne cząsteczki organiczne obejmują lipidy, białka i kwasy nukleinowe. Z wyjątkiem lipidów, węglowodany, białka i kwasy nukleinowe są dalej klasyfikowane jako makrocząsteczki, lub związki organiczne, które są syntetyzowane przy użyciu bloków znanych jako "monomery". Aminokwasy są budulcem białek, nukleotydy stanowią podstawowe jednostki kwasów nukleinowych, a monosacharydy są monomerami węglowodanów.
Monosacharydy składają się z najprostszych cząsteczek cukru, podczas gdy disacharydy powstają, gdy dwa monosacharydy kowalencyjnie wiążą się ze sobą. Złożone węglowodany, określane jako "polisacharydy", służą do przechowywania żywności, wzmocnienia struktur roślin i źródeł energii. Polisacharyd skrobi składa się z długiego łańcucha cząsteczek glukozy chemicznie połączonych wiązaniami 1-4-alfa-glikozydowymi. Glukoza, która służy również jako budulec dla innych polisacharydów, takich jak glikogen, chityna i celuloza, ma wzór cząsteczkowy C6H12O6. Jest to najobficiej występujący monosacharyd i jeden z głównych produktów fotosyntezy.
