Głównymi cechami typologii Basidiomycota są: tworzenie podstawek na ciele owocującym i rozwój bazidospor, zgodnie z projektem Web of Tree of Life. Bazydiospory kiełkują, tworząc strzępki strzępkowe lub komórki drożdży.
Znalezione w różnych środowiskach lądowych i wodnych, Basidiomycota pomaga rozkładać materię organiczną i przyczyniać się do obiegu węgla, zgodnie z projektem sieciowym Tree of Life. Sekcja zarodników płciowych oddziela Basidiomycota od innych grzybów i wykorzystuje wysoce wyspecjalizowane części do osiągnięcia ich reprodukcji. Basidiomycota produkuje bazydiospory znajdujące się na wierzchu podstawek. Basidiospory mogą oddzielić się od bazy i można je rozprzestrzeniać za pomocą wymuszonego wyrzucania, według New Brunswick Museum. Zarodniki nie przemieszczają się daleko, ale zależą od wiatru, który je przenosi. Kiedy bazydiospory są wyrzucane, nazywa się je ballistosporami.
Nie wszystkie bazidospory są wyrzucane, a zamiast tego rozprzestrzeniają się tylko wtedy, gdy podstawki się psują, tak jak w przypadku grzybów z purchawek. Te brakujące zarodniki wydają się być okrągłe, a bazydiospory wydają się nierozłączne z ich podstawami. Basidiomycota zazwyczaj tworzy symbiotyczne związki z innymi organizmami, w tym termitami, workami na drewno i kornikami, zgodnie z projektem sieciowym Tree of Life. Wiele rodzajów Basidiomycota jest jadalnych, ale niektóre, podobnie jak storczyki Amanita, mogą wytwarzać śmiertelne toksyny.
