Ogólnie rzecz biorąc, metale wytwarzają dobre przewody elektryczne, podczas gdy niemetaliczne ciała stałe są dobrymi izolatorami lub materiałami, które nie przewodzą prądu. Roztwory elektrolitów, takie jak słonowodne, są również dobrymi przewodnikami elektryczności.
Prąd elektryczny to przepływ ładunku elektrycznego, gdy elektron przechodzi z atomu do atomu. Aby przepuszczać elektrony, substancja musi mieć przestrzeń, w której elektrony mogą się poruszać, trzymając elektrony wystarczająco luźno, aby mogły łatwo przejść. Metale mają zewnętrzne elektrony walencyjno-skorupowe, które wędrują swobodnie od atomu do atomu. Kiedy wprowadzany jest nowy elektron, wywołuje on reakcję łańcuchową, podobnie jak rząd spadających domino, która popycha elektrony w dół, niosąc prąd. Rozpuszczone substancje z wiązaniem jonowym, na przykład sól kuchenna rozpuszczona w wodzie, niosą ładunki podobnie, ale przechodząc elektrony przez jony zamiast w zewnętrznych powłokach walencyjnych.
Czysta woda nie przewodzi elektryczności, ponieważ nie zawiera jonów. Aby woda mogła być efektywnym przewodnikiem elektryczności, musi zawierać jony rozpuszczone w niej, takie jak sól lub niewielkie ilości metalu. Woda sama w sobie ma ładunek neutralny i, w przeciwieństwie do metali, nie ma przestrzeni w strukturach walencyjnych atomów, które mogłyby pomieścić dodatkowe elektrony.
