Najbardziej aktywne niemetale należą do rodziny halogenów, która znajduje się po lewej stronie szlachetnych gazów po prawej stronie układu okresowego. Halogeny są tak reaktywne, że nigdy nie występują w przyrodzie samodzielnie.
Elementy fluoru, chloru, bromu, jodu i astatu tworzą rodzinę halogenów. Halogeny mają siedem elektronów walencyjnych, co oznacza, że mają siedem elektronów w ich najbardziej zewnętrznych powłokach. Te elektrony walencyjne są przyczyną reaktywności pierwiastka.
Tendencją atomów jest wypełnienie tej najbardziej zewnętrznej powłoki, aby uzyskać zdolność do stabilnego ułożenia elektronów. Na przykład gazy szlachetne, które zawierają osiem elektronów na najbardziej zewnętrznym poziomie energii, są niezwykle stabilnymi pierwiastkami, ponieważ mają już pełny zestaw elektronów. W naturze gazy szlachetne na ogół nie tworzą związków z żadnym innym pierwiastkiem. Wszystkie inne elementy muszą znaleźć sytuacje, w których mogą przekazać lub odebrać elektrony, aby osiągnąć ich pełny dopełniacz. Halogeny, ponieważ potrzebują jeszcze jednego elektronu do stabilnego układu, na ogół starają się chwycić elektrony z innych pierwiastków; dlatego halogeny są uważane za elementy elektroujemne.
Halogeny mają tendencję do tworzenia stabilnych układów zwanych cząsteczkami dwuatomowymi, w których dwa z tego samego elementu halogenowego mają wspólny elektron. Donory elektronów, takie jak metale, łączą się z halogenami, tworząc stabilne związki. Chlorek sodu, zwykła sól kuchenna, jest wynikiem reakcji chemicznej pomiędzy metalem sodu i chlorowcem chloru.
