Ogólnie, metale, w przeciwieństwie do niemetali, są dobrymi przewodnikami ciepła i elektryczności, ciągliwe, ciągliwe i prawie zawsze stałe w temperaturze pokojowej. Metale bardzo często mają tylko od jednego do trzech elektronów w swoim zewnętrzne powłoki walencyjne, podczas gdy niemetale zazwyczaj mają od czterech do ośmiu. Metale mają zwykle metaliczny połysk i są nieprzezroczyste jak cienkie prześcieradła, podczas gdy niemetaliczne ciała stałe mają zazwyczaj matowe powierzchnie i są przezroczyste.
Wiele różnic między metalami i niemetali ma znaczące wyjątki. Na przykład, podczas gdy wszystkie trzy wspólne stany materii, stałe, ciekłe i gazowe, znajdują się w niemetale, prawie wszystkie metale są stałe w temperaturze pokojowej. Jedynym wyjątkiem jest rtęć, ciekły metal. Tymczasem, podczas gdy większość niemetali to kiepskie przewodniki termiczne, diament, forma czystego węgla, jest w rzeczywistości najlepszym stałym przewodnikiem ciepła. Inna forma węgla, grafitu, jest dobrym przewodnikiem elektryczności.
Metale i niemetale mają tendencję do silnej reakcji ze sobą ze względu na ich komplementarną liczbę elektronów w ich zewnętrznych powłokach walencyjnych. Na przykład niezwykle powszechną i istotną reakcją natury jest reakcja tlenu z wieloma metalami. W rzeczywistości wiele niemetali działa jak akceptory elektronów lub utleniaczy, a nie tylko tlen. Tymczasem wiele metali łatwo działa jako donory elektronów lub reduktory.
