Przykładem równania Hendersona-Hasselbalcha jest określenie pH zbuforowanego roztworu zawierającego kwas octowy i jego sól, octan sodu. Innym przykładem jest określenie stosunku między stężeniem octanu sodu i kwasu octowego koniecznym do utworzenia buforu o pH 5,0. Wszystkie przykłady równania Hendersona-Hasselbacha dotyczą ustalenia, w jaki sposób skomponować buforowany roztwór o ustalonej wartości pH.
Bufor to roztwór składający się z kwasu lub zasady wraz z solą. Celem bufora jest opieranie się zmianom jego pH poprzez neutralizowanie niewielkich ilości innych kwasów lub zasad dodawanych do roztworu. Jest to możliwe, ponieważ jeśli roztwór zostanie przygotowany przy użyciu kwasu, wówczas jego sól działa jak baza i odwrotnie.
Poprzednio obliczenia użyte do przygotowania buforowanych rozwiązań były złożone i nieefektywne. Zmieniając ekspresję, która opisuje szybkość, z jaką słaby kwas lub baza dysocjuje na jej składniki, równanie Hendersona-Hasselbalcha stworzyło uproszczoną metodę przybliżania pH buforowanych roztworów. Jego ogólną formą jest to, że pH roztworu jest równe logarytmowi ujemnemu stałej dysocjacji kwasu plus logarytm stosunku między stężeniem kwasu a stężeniem soli.
