Jedną z wyspecjalizowanych cech anatomii niedźwiedzi polarnych jest ich rozwój stóp błoniastych. Niedźwiedzie polarne są bardzo wydajnymi pływakami i potrafią podróżować godzinami w wodzie bez odpoczynku. Niedźwiedzie pojedyncze widziano do 200 mil na Oceanie Arktycznym, używając dużych płaskich przednich łap jako wiosła.
Ponieważ niedźwiedzie polarne mogą być zmuszane do długich okresów bez jedzenia, rozwinęły zdolność spowolnienia wewnętrznego metabolizmu, aż będą w stanie zlokalizować jedzenie. Nie hibernują jednak jak inne gatunki niedźwiedzi. Podczas gdy niedźwiedź polarny matka karmi swoje młode, nie będzie jeść, pić ani wypróżniać się.
Inną cechą niedźwiedzia polarnego jest jego kolor skóry. Futro niedźwiedzia jest białe, ale skóra pod nim jest czarna. Niedźwiedź polarny poluje na foki i inne arktyczne zwierzęta, głównie dzięki swojemu wysoce rozwiniętemu zmysłowi węchu. Według LiveScience, dorosły niedźwiedź polarny może określić położenie otworu oddechowego pieczęci w lodzie z odległości większej niż pół mili. Jeśli na lodzie morskim pojawi się pieczęć, niedźwiedź polarny może wyczuć zapach z odległości nawet 20 mil.
