Indianie Lakota wraz z Nakotami i Dakotami tworzą naród Indian z plemienia Siuksów. W jego szczytach terytorium Sioux rozciągało się od Gór Allegheny do Gór Skalistych i od północy granicy kanadyjskiej do Zatoki Meksykańskiej.
Siedzący byk był świętym człowiekiem z Lakoty, którego odwaga i przekonania doprowadziły go do objęcia pozycji przywódcy narodu Siuksów. Najsilniejszy wojownik Sioux, Crazy Horse, także był Lakotą. Lakota pierwotnie zajmował części
Minnesota, ale międzyplemienne walki zmusiły ich do wejścia na równiny w Północnej i Południowej Dakocie, gdzie rozwinęli znaczne umiejętności jako myśliwi jeźdźców i bizonów.
Pęd osadników na zachód po odkryciu złota zainicjował konflikt z białymi, z powodu profanacji świętych ziem Siuksów i populacji bawołów. Wzór opracowany w latach 1860-tych, w którym rząd USA oferował pieniądze Lakota dla ziemi z obietnicami zachowania obszarów i zapobiegania polowaniu na bawoły i ekspansji białych osad. Po tym, jak ten cykl się powtórzył, przywódcy Lakota, Szalony Koń i Siedzący byk, podjęli wysiłki, by wypędzić białych ludzi na dobre, i zorganizowali ataki, które zakończyły się bitwą pod Little Big Horn, gdzie został zamordowany generał George Custer i jego ludzie. Po ucieczce do Kanady Sitting Bull i jego zwolennicy, pozbawieni zasobów i zmagając się z głodem, poddali się aresztowaniu i przetrzymywaniu, co skutecznie zakończyło wszelką nadzieję, że Sioux i Lakota mieli na utrzymaniu swoją ziemię.
