Indyjski głóg, który ma naukową nazwę Rhaphiolepis indica, jest wiecznie zielonym krzewem, który może rosnąć w większości rodzajów gleby o pH. Lokalizacje o dobrym odwodnieniu zapobiegają gniciu jego korzeni i mogą być rozmnażane przez sadzonki i nasiona półtwarde. Aby była odporna na suszę, konsekwentnie podlewaj ją przez cały sezon, aby mogła rosnąć w głębokich korzeniach.
Wymaga bezpośredniego światła słonecznego i toleruje zanieczyszczenie, wilgoć, suszę, ciepło i sól. Może wyrosnąć do trzech stóp wysokości, ale okazy wzrosły do 15 stóp. Liście są grube w konsystencję i mają ciemniejszy odcień zieleni na górnej stronie. Kwiaty są w odcieniach różu i bieli i mają kształt gwiazdy. Drzewo powinno zostać przycięte natychmiast po kwitnieniu.
Będzie rosnąć w strefach twardości 7-11 i przetrwać do minimalnej temperatury 0 F w zimie. Podlega on szkodnikom, takim jak mszyce, drapieżniki z płaską główką, wosk florystyczny na Florydzie, chrząszcze z rodziny Fuller, wciornastki z chilli i wołek czarnego winorośli. Choroby wpływające na drzewo obejmują plamistość liści entomosporium, gnicie korzeni, więdnięcie wertykulozowe, zarazę ogniową i mączniaka prawdziwego.
Niektóre odmiany owoców z rodziny głogu mogą być spożywane, jeśli są ugotowane, a także mogą być konfekcjonowane w dżem. W szczególności cedrowy ptak woskowany preferuje swój owoc. Został pomyślnie skrzyżowany z loquat. Pochodzi z południowych Chin.
