Kiedy jądro emituje pozyton, jego liczba atomowa jest obniżana o jeden, ale jego liczba pozostaje taka sama. Emisję pozytronową nazywa się również dodatnim rozpadem beta i polega ona na rozpadzie protonu na neutron.
Podczas emisji pozytonu proton przemieszcza się z jądra rodzicielskiego do jądra potomnego podczas jego konwersji do neutronu. Jądro następnie emituje neutrino i pozyton. Pozyton to cząstka dodatnia o tej samej masie co zwykły elektron, ale ma przeciwną ładowność.
Emisja pozytonowa została odkryta przez Irène i Frédéric Joliot-Curie w 1934 r. jako jeden z trzech procesów rozpadu beta.
