Producenci wytwarzają chlor z elektrolizy wody morskiej. Proces oddziela chlorek sodu, powszechnie znany jako sól kuchenna. Podczas gdy chlor jest pierwiastkiem, gaz łatwo łączy się z innymi pierwiastkami tworząc sole, a chlor pierwiastkowy nie występuje naturalnie na Ziemi.
Odkrycie gazu chlorowego było wypadkiem, który nastąpił w 1774 roku, kiedy szwedzki farmaceuta upuścił kwas chlorowodorowy na ditlenek manganu, wytwarzając zielonkawo-żółty gaz. Sir Humphrey Davy uznał chlor jako pierwiastek w 1810 roku. Związek chloru NaOCl został użyty w przemyśle włókienniczym pod koniec XVIII wieku jako wybielacz.
W XIX wieku chlor dodawano do publicznych systemów wodnych jako środek dezynfekujący, poprawiając jakość życia i zdrowie wielu ludzi. Związki chloru pomagają zabijać bakterie, a szpitale najpierw użyły wybielacza do dezynfekcji obszarów w 1850 roku, poprawiając jakość opieki nad pacjentami.
Producenci często uwalniają gaz chlorowy do atmosfery w ramach procesu produkcyjnego. W 2003 r. Jedna fabryka produkująca magnez, która przekształciła chlorek magnezu w metal magnezowy, uwolniła 90% zanieczyszczeń gazami chlorowanymi w Stanach Zjednoczonych. Zbyt dużo chloru może przynieść śmiertelne skutki, jak w wypadku z 1915 r. We Francji, gdzie śmiertelny chlor gazowy, który jest cięższy od powietrza, zabił tysiące ofiar.
