Wapienne wapienie tworzą się, gdy szczątki szkieletu z określonych mikroskopijnych organizmów morskich osiadają na dnie oceanu. Szkielety i muszle, które tworzą wapienny szlam, są wykonane z węglanu wapnia. Inne rodzaje wydzielają się ze szkieletów, które składają się z innych elementów.
Wapienne wapno jest najobfitszym szlamem na dnie oceanu, obejmującym około 50 milionów mil kwadratowych dna morskiego. Można go znaleźć w odległościach większych niż 100 mil od brzegu i na głębokościach mniejszych niż 14 800 stóp. Nie znajduje się bliżej lądu, ponieważ tutaj osady z brzegu stale zmieniają dno morskie.
Istnieją dwa rodzaje wapiennego szlamu: globigerina i pteropod. Te klasyfikacje są podane zgodnie z dominującymi pozostałościami znajdującymi się w szlamie. Glina Globigerina składa się głównie z muszli foraminifera planktonu i jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych w oceanie na Oceanie Atlantyckim i Indyjskim. Pluszak pteropod ma dominującą obecność muszli mięczaków morskich, ale można go znaleźć tylko w środkowej części Atlantyku. Wapienny wapień znajduje się w większych ilościach w obszarach o średniej szerokości geograficznej ze względu na większą podaż dostarczających organizmów w cieplejszych wodach.
Skład wapiennego szlamu jest zwykle bardzo podobny do wapienia; jednak czasami jest to prawie czysty węglan wapnia. Węglan wapnia ma zastosowanie od budowy do suplementów diety w leczeniu refluksu kwasu. Nawet słynne Białe Klify Dover w Anglii to węglan wapnia, który kiedyś był wapienny, wydobywający się na dnie oceanu 66 milionów lat lub więcej lat temu.
