Teoria geocentryczna, czyli system Ptolemeusza, była jedną z najwcześniejszych teorii dotyczących pochodzenia wszechświata i zakładała, że słońce, gwiazdy, a nawet inne planety krążą wokół Ziemi. Ptolemeusz nie był jednak pierwszym, który sugerował tę teorię, ponieważ dokumenty wskazują, że Arystoteles i Platon dyskutowali o tym paradygmacie.
Ponieważ Ziemia nie jest centrum wszechświata, sensowne byłoby, że rozbieżności w geocentrycznej teorii zaczęły pojawiać się w niektórych późniejszych pomiarach. Gdy Grecy zaczęli dostrzegać pewne anomalie między planowanymi lokalizacjami planet i ich obecnymi lokalizacjami, konieczne okazało się wprowadzenie pewnych korekt do teorii.
Ptolemejska wersja teorii geocentrycznej zawierała złożoną sieć okręgów. Ptolemeusz uważał, że każda planeta podróżuje w kółko, zwane epicycle, a każdy epicykle okrąża Ziemię. Oznacza to, że środek przyciągania grawitacyjnego, czyli deferent, różni się od Ziemi. Rozpoznanie tej różnicy było ważnym krokiem w kierunku zrozumienia ruchu Ziemi, słońca, planet i gwiazd. System ten był popularny w XVI wieku, ponieważ pasował on do kilku spostrzeżeń najstarszych greckich naukowców.
