Obiekt z większą wagą jest odporny na wszelkie zmiany prędkości i ma większą tendencję do utrzymywania ruchu. Dzieje się tak, ponieważ obiekt o większej wadze jest bardziej masywny, a obiekt masywny większa bezwładność, która powoduje, że wytrzymuje każdą zmianę prędkości.
Pierwsze prawo ruchu Newtona stwierdza, że obiekt w spoczynku pozostaje w spoczynku, a obiekt w ruchu pozostaje w ruchu, chyba że obiekt ten jest oddziaływany przez niezrównoważoną siłę. Ta siła pokonuje wszelkie siły rezystancyjne, takie jak tarcie, w celu spowodowania przyspieszenia. Przyspieszenie powoduje, że obiekt zmienia prędkość lub kierunek ruchu.
Drugie prawo Newtona stwierdza, że siła jest iloczynem masy obiektu pomnożonej przez przyspieszenie obiektu. Waga sama w sobie jest rodzajem siły, w której przyspieszenie na obiekcie wynika z działania ziemskiej grawitacji. Ponieważ to przyspieszenie jest stałe, ciężar obiektu jest bezpośrednio związany z masą obiektu. Zwiększenie masy obiektu zwiększa również siły rezystancyjne, takie jak tarcie, co utrudnia obiektowi uzyskanie prędkości w spoczynku i zwiększa tendencję obiektu do utraty prędkości w ruchu.
