Orka konturowa chroni glebę, podążając za ukształtowaniem terenu i tworząc grzbiety, które tworzą pęknięcie wody, aby zapobiec erozji gleby. Bruzdy, które nie podążają za układem ziemi powodują szybkie spływanie podczas opadów przez tworząc wygodny kanał dla spływu wody.
Orka konturu była mocno promowana przez rząd Stanów Zjednoczonych w latach 30. XX wieku. W 1935 r. Utworzono Służbę Ochrony Gleb w odpowiedzi na zagrożenie pustynnieniem i erozją gleby spowodowane przez Dust Bowl. Rządy państwowe i Służba Ochrony Gleb pracowały wspólnie nad tworzeniem programów rolniczych na uniwersytetach. Programy te pomogły edukować rolników w zakresie metod konserwacji gleby, takich jak oranie konturowe, a do roku 1938 strata gleby została zmniejszona o 65 procent.
Oprócz konserwacji gleby i zapobiegania erozji, orka konturowa pomaga zmniejszyć straty nawozów, a także zwiększyć plony nawet o 50 procent. Hodowanie konturów działa najlepiej, gdy jest stosowane wraz z innymi metodami ochrony gleby, takimi jak obcinanie pasków i uprawa tarasu. Obcinanie pasków to praktyka sadzenia roślin w paskach i siewach roślin, takich jak lucerna między pasami. Gęsta struktura korzeniowa lucerny pomaga utrzymać glebę na miejscu podczas intensywnych opadów deszczu. Tarasowanie odnosi się do sadzenia i orki na wielu poziomach terenu, które przypominają kroki stopniowane.
