Metody leczenia burn przez amerykańskich pionierów są tak różnorodne, jak sami pionierzy, wywodzący się z niezliczonej liczby kultur. Ważne jest, aby pieczeń była szczelnie zamknięta i nawilżona, dlatego wielu pionierów używało białek do powlekania oparzeń. Niektóre zwróciły się na smar do osi, który został wykonany z tłuszczu zwierzęcego i wosk pszczeli rozcieńczony terpentyną, aby stworzyć sterylne uszczelnienie.
Pionierzy stosowali mocną herbatę na oparzenie, a nawet na noc wrzucili do worka mąkę worek z cielęcia. W niektórych częściach kraju, a szczególnie na południowym zachodzie, aloes można znaleźć i zastosować do oparzeń, co jest nadal stosowane w leczeniu. Koszenie oparzenia zimną wodą i noszenie luźnego bandaża wokół rany to jeszcze więcej metod.
Bandażowanie okazało się ważne, ponieważ zerwanie pęcherzyków powoduje, że rana jest podatna na infekcję. Jeśli blister został uszkodzony, często stosowano miód w okolicy, aby utrzymać sterylność rany. Miód znany jest z właściwości leczniczych. Działa antybakteryjnie, utrzymuje wilgotną ranę i chroni przed infekcją. Oparzenia drugiego i trzeciego stopnia były podatne na infekcje, a medycyna była rzadkością dla wielu pionierów, czyniąc te poważniejsze oparzenia potencjalnie śmiercionośnymi ranami dla pionierów.
