Podstawy powodzi to ciągłe erupcje magmy przez długie szczeliny w skorupie ziemskiej. Uważa się, że ogromna objętość magmy potrzebnej do tych erupcji pochodzi z destabilizowanej warstwy granicy rdzenia i płaszcza. < /p>
Bazalty powodziowe tworzą płaskowyż lawy, wypełniając depresje bazaltową magmą twardniejącą w skałach magmowych. Przepływy te czasami obejmują tysiące mil kwadratowych. Często mają kilka mil głębokości. Bazalty powodziowe obejmują duże obszary zarówno skorupy kontynentalnej, jak i oceanicznej.
Skośne wzgórza zwane Syberyjskimi Pułapkami w Rosji zostały utworzone przez bazalty powodziowe. Pułapki Dekan z Indii i Płaskowyż Kolumbii w północno-zachodnim Pacyfiku to inne przykłady bazaltów powodziowych.
Bazaltów powodziowych odkryto na wszystkich planetach lądowych. Ciemne obszary księżyca to bazaltowe pola lawy zwane marią. Te bazaltowe pola pokrywają 16 procent powierzchni Księżyca. Bazalty większe niż na Ziemi zostały zidentyfikowane na wysoce wulkanicznej powierzchni Wenus.
Zgodnie z artykułem opublikowanym w 2010 r. w National Academy of Sciences, masywne erupcje bazaltowe mogły przyczynić się do prehistorycznych masowych wymierania. Erupcje obejmują duże obszary ziemi i zakłócają najbliższy obszar. Wydają również gazy cieplarniane, które wpływają na klimat. Te duże emisje gazów cieplarnianych powodują, że erupcje bazaltowe powodzi są potencjalnym winowajcą masowych wyginięć.
