Siła elektrostatyczna, która jest również nazywana siłą kulombowską lub oddziaływanie kulombowskie, definiowana jest jako przyciąganie lub odpychanie różnych cząstek i materiałów w oparciu o ich ładunki elektryczne. Siła elektrostatyczna jest jedną z najbardziej podstawowych formy sił wykorzystywane w naukach fizycznych, i został odkryty przez francuskiego fizyka o nazwisku Charles-Augustin de Coulomb w 1700 roku. Coulomb odkrył siłę elektrostatyczną po przeprowadzeniu eksperymentu i użył pojęcia siły elektrostatycznej do opisania interakcji cząstek i cząsteczek w danej przestrzeni.
Interakcja cząsteczek w obszarze jest często złożona i zależy od wielu czynników. Podczas gdy ich ruch, prędkość, kształt i wielkość są wyjaśnione za pomocą innych terminów w chemii i fizyce, interakcje tych cząstek w oparciu o ładunek elektryczny opisano za pomocą siły elektrostatycznej. Aby istniała siła elektrostatyczna, muszą być obecne dwie lub więcej cząsteczek. Większość cząstek zawiera dodatnie lub ujemne ładunki elektryczne, a rodzaj ładunku, który posiadają, odgrywa kluczową rolę w określaniu prawdopodobieństwa ich wzajemnego przyciągania lub odpychania. W większych obiektach działają również inne siły, takie jak siła jądrowa, siła magnetyczna i oddziaływanie grawitacyjne. Siła jądrowa może tworzyć silne więzi między atomami, podczas gdy siły grawitacji i siły magnetyczne przyciągają obiekty na duże odległości.
