Ciało ludzkie ma kilka mechanizmów do przechowywania lub eliminowania nadmiaru glukozy z krwi. Glukoza może zostać przekształcona w większą cząsteczkę zwaną glikogenem, która zazwyczaj jest przechowywana w wątrobie i mięśniach. Kiedy organizm potrzebuje glukozy, glikogen jest rozkładany, aby zapewnić źródło energii.
Gdy organizm wykrywa podwyższone poziomy glukozy lub aminokwasów w jelicie cienkim, komórki beta trzustki wydzielają hormon zwany insuliną, który promuje wchłanianie glukozy przez komórki w ciele. Insulina jest również odpowiedzialna za sygnalizację konwersji glukozy do glikogenu.
Inną metodą, którą ciało stosuje do leczenia nadmiaru glukozy, jest wyeliminowanie pewnej ilości glukozy z moczem. W większości przypadków glukoza, która przedostaje się do moczu, ulega ponownemu wchłanianiu przez 2 kanały sodowo-glukozowe kotransportera w nefronach nerkowych. Tych transporterów reabsorbuje glukozę i przesyła ją z powrotem do krwioobiegu. Jeśli transportery te zostaną nasycone wysokim poziomem glukozy, nadmiar glukozy zostanie wydalony z moczem. Niektóre leki, takie jak lek przeciwcukrzycowy kanagliflozyna, są specjalnie zaprojektowane do hamowania działania SGLT-2 i wspomagania utraty glukozy. Jednym z charakterystycznych objawów cukrzycy jest glukoza w moczu.
