Wojny Ameryki Łacińskiej o Niepodległości zostały wytrącone przez rasizm i system klasowy, inwazję Napoleona z 1808 roku na Hiszpanię i zbliżający się chaos polityczny, jaki wytworzył. Ludzie z uprzywilejowanej arystokracji poszukiwali przede wszystkim samorządu politycznego na początku XIX wieku.
Prawa polityczne, gospodarcze i społeczne w Ameryce Łacińskiej zostały określone przez rasowo zorganizowany system "czystości" krwi, która uprzywilejowana biel (dziedzictwo Hiszpanii). Prawo hiszpańskie zezwoliło osobom o tak zwanym "mieszanym" dziedzictwie na kupowanie ich przywilejów społecznych, co powodowało niechęć wśród zamożnych i wewnątrzkolonialnych zawirowań wśród lokalnych społeczności.
Inwazja Napoleona z 1808 roku na Hiszpanię, w której zastąpił on hiszpańskiego monarchę własnym bratem, wywołał wiele wojen latynoamerykańskich o niepodległości. Lojaliści, którzy stanęli po stronie Hiszpanii pod rządami hiszpańskiego monarchy, dołączyli do powstańców.
