Starożytna Ghana była królestwem. Jej klasy społeczne składały się z króla i jego dworu, plemion wojowników, lokalnych gubernatorów i obywateli. Imperium Ghany stało się zamożne od handlu złotem.
Starożytna Ghana lub Wagadugu, jej oficjalna nazwa, było królestwem położonym w granicach, które obecnie są granicami Mauretanii, Mali i Senegalu na kontynencie afrykańskim. Król dowodził. Pozycja została przekazana matrilineally, z synem króla siostry odziedziczył tron. Król mianował swoich członków dworu, którzy byli burmistrzami, urzędnikami, doradcami, ministrami (późniejszymi premierami lub wezyrami) i innymi menedżerami, którzy pełnili funkcje administracyjne.
Wojownicy plemienni, Soninkowie, byli potężną grupą. Soninkowie byli odpowiedzialni za obalenie pierwszego rządu Ghany, którym rządzili Berberowie. To przejęcie i wynikające z niego podboje przez Soninkes umożliwiły wielką ekspansję imperium Ghany. Imperium Ghany włączyło podbitą prowincję do królestwa. Te tereny były rządzone przez gubernatorów mianowanych przez króla.
Poza przywódcami pozostałą część ludności stanowili obywatele. Niektórzy starsi obywatele objęli stanowiska kierownicze lub kierownicze w społecznościach. Starożytna Ghana była bogatym królestwem z handlu złotem. Główne źródło złota pochodziło z obszaru Senegalu. Teren między górną rzeką Niger a rzeką Senegal był bogaty w zasoby.
