"Kuźnia" to sonet napisany przez Seamusa Heaneya. Wiersz jest opowiadany z punktu widzenia kowala, który postrzega swoją przestrzeń roboczą jako miejsce duchowe. Jednak docelowi odbiorcy poematu są niejasne.
Heaney napisał "Kuźnię" z perspektywy pierwszej osoby i prawdopodobnie wykorzystał osobiste doświadczenia. Szczegóły wiersza są dość szczegółowe, co sprawia, że czytelnik wierzy, że Heaney przeżył doświadczenie, o którym pisze.
Jedną rzeczą, która wyróżnia wiersz jest to, że Heaney używa dwóch niezwykłych analogii do kowadła kowala, odnosząc się do niego jako ołtarza i jednorożca.
