Fizjologiczny roztwór soli jest przygotowanym roztworem złożonym z wody destylowanej o zawartości soli od 0,85 do 0,95%. Sól stanowi na ogół chlorek sodu; jednakże istnieje również roztwór buforu fosforanowego. Roztwór jest izotoniczny z fizjologicznymi warunkami obecnymi w ludzkiej krwi lub tkankach.
Fizjologiczna sól fizjologiczna, określana również jako sól fizjologiczna, składa się z 0,85 g do 0,95 gramów chlorku sodu na litr czystej, destylowanej wody. Osmolarność roztworu wynosi 308 miliosmoli na litr. Wartość pH soli fizjologicznej mieści się w zakresie od 4,5 do 7,0, ale najczęściej wynosi 5,0. Jest on stosowany medycznie jako izotoniczny ekspander objętości i jako zastępnik elektrolitu. Na ogół podaje się go w przypadku odwodnienia, ale można go również stosować jako rozcieńczalnik lub rozpuszczalnik do produktów farmaceutycznych, takich jak antybiotyki.
Roztwór buforu fosforanowego jest bardzo podobny do fizjologicznego roztworu soli i jest również izotoniczny w warunkach fizjologicznych. Stosuje się go częściej w warunkach laboratoryjnych. Roztwór jest przygotowany z wody destylowanej i zawiera chlorek sodu, fosforan sodu, chlorek potasu i fosforan potasu. PH roztworu buforu fosforanowego jest zgodne z pH roztworu soli fizjologicznej wynoszącym 7,4. Stosuje się go do utrzymywania tkanek i próbek uwodnionych w laboratorium, jako rozcieńczalnika i do płukania pojemników, w których znajdują się komórki lub tkanki.
