Cukier znaleziony w kwasie dezoksyrybonukleinowym lub DNA jest dezoksyrybozą. Jest to wariant pięciowęglowego cukru o nazwie ryboza. DNA jest informacyjną cząsteczką znajdującą się głównie w jądrze komórki.
Podstawowa struktura DNA zawiera zestaw instrukcji lub kod, który pozwala mu się powielać. Prowadzi również syntezę białek, którymi są głównie enzymy, proces, który reguluje metaboliczną aktywność komórki, zgodnie z oświadczeniem Uniwersytetu Harvarda.
DNA zawiera kody genetyczne niezbędne do wytworzenia kwasu rybonukleinowego lub RNA, znajdującego się głównie w materiale w żywej komórce. DNA zawiera dwie splecione nici w każdej cząsteczce, które tworzą podwójną helisę, zidentyfikowaną przez amerykańskiego biologa Jamesa D. Watsona i brytyjskiego biologa Francisa Cricka w 1953 roku.
Podwójna helisa zawiera nukleotydy, które są powtarzającymi się jednostkami złożonymi z cukru pentozowego, zasady zawierającej azot i trifosforanu. Każdy łańcuch DNA ma główną strukturę nośną zawierającą fosforan-fosforan cukrowy-fosforan cukrowy.
Deoksyriboza to odmiana rybozy, która jest cukrem pięciowęglowym i jest źródłem nazwy kwasu dioxyrybonukleinowego. W dezoksyrybozie brakuje jednej z grup hydroksylowych lub OH na węglu, co różni się od rybozy.
