Ivan Pavlov był pionierem w zakresie klasycznego warunkowania, wykorzystania zewnętrznych bodźców do wywołania wyuczonych reakcji. Według PBS słynie z eksperymentów polegających na szkoleniu psów, by ślinić się w odpowiedzi na dźwięk metronom.
Prace Iwana Pawłowa stały się podstawą klasycznego warunkowania. Ramy leżące u podstaw tej techniki są takie, że osoby mogą być wyszkolone, aby manifestować "warunkową" reakcję poprzez parowanie składnika biologicznego, lub "nieuwarunkowanego" bodźca, z neutralnym elementem lub "warunkowym" bodźcem.
Własny eksperyment Pawłowa z psami jest doskonałym przykładem klasycznego warunkowania. Odkrył, że psy są ślinizowane po ekspozycji na żywność. Kiedy karmił psy, zaczął wydawać metronom. W końcu psy śliniały się na dźwięk metronomu, nawet gdy nie było jedzenia.
