Każdy atom żelaza ma niesparowany elektron, którego spin może być ustawiony w linii z niesparowanym elektronem z sąsiedniego atomu żelaza. Wirowanie naładowanego elektronu wytwarza moment magnetyczny, który z kolei może być wyrównany z zewnętrznym magnesem, czyniąc żelazo magnetycznym. Atomy drewna nie mają niesparowanych spinów elektronowych, które mogą być połączone z magnesem, a więc są niemagnetyczne.
Ładunek, który się obraca, ma moment magnetyczny, na który mogą wpływać sąsiednie ładunki lub zewnętrzny magnes. Atomy żelaza mają niesparowane elektrony, których spiny są wyrównane z niesparowanymi elektronami sąsiednich atomów. Kiedy spiny małego regionu żelaza łączą się ze sobą, region ten działa jak magnes i jest nazywany domeną. Naturalnie występujące żelazo samo w sobie nie tworzy magnesów, ponieważ kawałek żelaza zawiera kilka domen, a spin elektronów w każdej domenie działa przeciwko innym, eliminując w ten sposób efekt magnetyczny. Jeśli kawałek żelaza zostanie przyniesiony blisko zewnętrznego magnesu, obroty wszystkich domen ustawiają się w linii z kierunkiem pola magnetycznego zewnętrznego magnesu, zmieniając tym samym kawałek żelaza w tymczasowy magnes. Nawet po odsunięciu zewnętrznego magnesu, żelazo pozostaje namagnesowane przez krótki czas ze względu na wyrównanie domen.
Z drugiej strony, drewno nie ma wolnych niesparowanych elektronów, których spiny mogą się ustawiać w linii, by tworzyć domeny. Moment magnetyczny poszczególnych elektronów nie jest możliwy do wyrównania z zewnętrznym polem magnetycznym. Z tego powodu drewno nie przyciąga magnesów i nie może być namagnesowane.
