Wybuch wulkanu Soufriere Hills w Montserrat nastąpił, ponieważ leżące u podnóża skały wyrastały zbyt wysoko i eksplodowały. Zaobserwowano wzrost piroklastyczny, będący mieszaniną gorącego gazu i skał, który płynie z dużą prędkością po bokach wulkanu. Obecność tego przepływu oznacza, że Montserrat doświadczał gęstego przepływu lawy, który został utrudniony, zbudowany i zapadł się w szybko poruszającą się piroklastyczną falę.
Wybuchy wulkanu pojawiają się, gdy magma z głębin pod powierzchnią ziemi ucieka na szczyt i wynurza się jako lawa. Jeśli magma zawiera rozpuszczone gazy, takie jak wodór, dwutlenek węgla i dwutlenek siarki, nagłe uwolnienie ciśnienia na mniej gęstej powierzchni powoduje masową eksplozję. Kiedy magma znajduje się głęboko w ziemi, ciśnienie utrzymuje magmę w stanie półstałym, a zawartość jest bardzo gorąca.
Płaszcz Ziemi znajduje się pod skorupą i na wierzchu radioaktywnego żelaznego rdzenia. Ta radioaktywność częściowo topi płaszcz, a przenoszenie ciepła przez konwekcję następuje, ponieważ dolny płaszcz jest cieplejszy niż górny płaszcz. Podwyższają się temperatury i substancje chłodzące spadają, powstają komórki konwekcyjne, a płaszcz staje się nieustannie unoszącą się masą. Ten ruch powoduje tektonikę płyt, a magma przenika przez słabe warstwy skały powyżej, tworząc wulkan.
