Słaby kwas jest definiowany przez niższy poziom jonizacji otaczającym roztworem niż mocne kwasy, co oznacza, że ma niższą tendencję do wymiany protonów. Przykłady słabych kwasów obejmują kwas etanowy, kwas węglowy , fluorowodór i kwas octowy.
Na zdolność kwasu do jonizacji wpływa rozmiar i polarność atomów. Słabość kwasu mierzy się stałą równowagi dysocjacji kwasu K lub pomiarem pH, w zależności od stężenia kwasu. Obliczenia stosowane do określenia siły lub słabości kwasu obejmują miary elektroujemności, promień atomowy, równowagę i ładunek.
