Głowice meczowe zawierają fosfor, chloran potasu i siarkę, a po podgrzaniu przez tarcie, fosfor zapala się, powodując spalanie dwóch pozostałych materiałów. Po zapaleniu chloran potasu wytwarza tlen w ilościach znacznie przekraczających co zwykle znajduje się w otaczającym powietrzu. Mieszanina tlenu i siarki pali się równomiernie, zapalając zapałki, aby wytworzyć użyteczny płomień.
W dopasowaniu typu "uderzenie w dowolne miejsce" głowa meczu zawiera wszystkie chemikalia potrzebne do wywołania reakcji i ognia. Fosfor, chloran potasu i siarka są mieszane w całej głowie meczu, a kruszywo szklane jest dodawane w celu zapewnienia dodatkowego tarcia. Dzięki temu można rozpalić uderzenie w dowolnym miejscu na dowolnej chropowatej powierzchni, ale stwarza to zagrożenie dla bezpieczeństwa. Niezabezpieczone zapałki mogą ocierać się o siebie lub szorstkie powierzchnie powodując nieoczekiwany zapłon.
Zapałki bezpieczeństwa zapobiegają temu problemowi, usuwając fosfor z głowicy zapałki, zamiast tego wykorzystują go do zaimpregnowania szorstkiego paska wzdłuż tyłu zapałki. Bez fosforu samo tarcie nie wystarczy, aby rozpocząć reakcję i zapalić zapałkę. Głowę meczową należy wciągnąć na pasek osadzony fosforem, aby dostarczyć ostatni element układanki chemicznej.
