Potas jest naturalnym pierwiastkiem; dlatego nie jest on wykonany. Jako wysoce reaktywny metal, praktycznie żaden potas nie występuje naturalnie w swoim stanie elementarnym. Zamiast tego większość potasu otrzymuje się z kopalń w postaci chlorku potasu lub siarczanu potasu. Niewielka ilość potasu, który jest stosowany przemysłowo, jest bezpośrednio izolowana od wody morskiej.
Potas jest siódmym najbardziej powszechnym elementem skorupy ziemskiej. Niemniej jednak w większości krajów brakuje dużych zasobów rudy potasu. Ponad 90 procent potasu sprzedawanego na rynku międzynarodowym jest wydobywane w jednym z sześciu krajów: Kanadzie, Białorusi, Niemczech, Rosji, Izraelu i Jordanii. Zdecydowana większość potasu uzyskanego z tych kopalń jest wykorzystywana do produkcji nawozów. Kopalnie potażu w Kanadzie, Niemczech i Rosji znajdują się głęboko pod ziemią. Uważa się, że kopalnie w Saskatchewan zawierają zasoby rudy potasu przekraczające sześć miliardów ton.
Z kolei Izrael i Jordania wydzielają obfity potaż z osadów i wody wypływającej z Morza Martwego; ten ostatni wolno odparować, pozostawiając sól potasową za sobą jako pozostałość. Ponieważ poziom wody w Morzu Martwym spada już od kilku dziesięcioleci, w obu krajach rośnie presja na zmniejszenie skali działalności zakładów nawozowych.
