Tarcie powoduje spowolnienie poruszającego się obiektu. Tarcie działa w kierunku przeciwnym do istniejącej ścieżki obiektu. Gracz baseballowy wsuwający się do bazy zwolni z powodu tarcia między ziemią a ciałem.
Naukowcy mierzą tarcie w oparciu o materiały, które ocierają się o siebie. Rzep na płótnie ma wysoki współczynnik tarcia, który jest miarą łatwości poruszania się dwóch obiektów w kontakcie ze sobą. Im wyższy współczynnik tarcia, tym większe tarcie między tymi dwoma obiektami. Na przykład, powłoka nieprzywierająca na patelni, taka jak Teflon, ma znacznie niższy współczynnik tarcia niż szalka bez takiej powłoki. To pozwala bardzo łatwo oczyścić patelnię.
Obecność dodatkowych substancji wpływa na siłę, jaką tarcie może wywierać na obiekt. Samochód hamujący do zatrzymania się na suchej drodze ma mniej trudności niż jazda samochodem podczas burzy. Obecność cieczy zakłóca kontakt, jaki hamulce wykonują z wirnikiem na kołach samochodu, co powoduje wolniejszą prędkość hamowania. Woda również przeszkadza w kontakcie między oponami a drogą, zmniejszając tarcie.