Jowisz ma niesamowicie gęsty klimat, a światło słoneczne wnika w niego tylko w niewielkiej odległości, co oznacza, że większość Jowisza wygląda jak całkowita ciemność. Jowisz również otrzymuje bardzo mało światła od słońca, sprawiając, że nawet przezroczyste warstwy atmosfery przygasają w południe.
Obserwator, który zstąpił z atmosfery Jowisza z góry, przejdzie przez wiele różnych warstw, zanim wejdzie do strefy całkowitej ciemności. Początkowo przejście przez atmosferę Jowisza byłoby nie do odróżnienia od przejścia przez przestrzeń. Atmosfera Jowisza, podobnie jak atmosfera planetarna, nie ma wyraźnej granicy, więc obserwator, który spadnie, będzie stopniowo zauważał nagromadzenie rzadkiego wodoru.
Po wejściu w gęsty klimat Jowisza, obserwator będzie otoczony wirującymi chmurami szybkiego wodoru i helu. Kolor nieba zależy od lokalnych warunków pogodowych i szerokości zjazdu. Górna atmosfera Jowisza sięga od czerwonego do brązowego w szeregu pasm, które otaczają planetę od bieguna do bieguna i są odbarwione przez sztormy, które pogłębiają materiał z głębszych warstw atmosfery.
Gdy chmury zamknęły się nad zstępującym obserwatorem, światło zgasło i ostatecznie zniknęło. Jowisz nie ma stałej powierzchni, więc zejście będzie kontynuowane w głębokim oceanie planety ciekłego metalicznego wodoru. Uważa się, że jest to źródło ogromnego pola grawitacyjnego Jowisza. Pod tym, Jowisz może mieć świat wielkości Ziemi zamknięty na zawsze pod niewyobrażalną presją.
