Funkcja polimerazy RNA II polega na syntezie mRNA z użyciem nici DNA jako szablonu, wyjaśnia UC Davis BioWiki. Proces, w którym nić mRNA jest zbudowana z nici DNA, jest nazywana transkrypcji, a produkt nazywa się transkrypcją pierwotną, zauważa North Dakota State University.
Aby rozpocząć transkrypcję, polimeraza RNA II wiąże się z segmentem na genie zwanym promotorem, wyjaśnia North Dakota State University. Promotor składa się z sekwencji nukleotydowych, którymi są TATAAT i TTGACA w eukariotach oraz TATA i CAAT w prokariotach. T oznacza nukleotyd tyminy, A dla adeniny, G dla guaniny i C dla cytozyny, zauważa Pearson Prentice Hall. W komórkach bakteryjnych do polimerazy II musi być obecna cząsteczka nazywana czynnikiem sigma, aby móc zidentyfikować promotor. W komórkach eukariotycznych czynniki transkrypcyjne pomagają polimerazie RNA II zlokalizować promotor, wyjaśnia North Dakota State University.
Choć najczęściej stosowaną formą polimerazy RNA jest polimerazy RNA II, istnieją również dwa mniej znane typy, zauważa UC Davis BioWiki. Pierwszą jest polimeraza RNA I, która znajduje się w jąderku komórki i bierze udział w syntezie rRNA. Druga to polimeraza RNA III, która znajduje się w nukleoplazmie i zajmuje się syntezą tRNA i niektórych snRNA.
