Błony komórkowe są w swej najprostszej postaci złożone z dwuwarstwy fosfolipidowej z niektórymi białkami powierzchniowymi osadzonymi na powierzchni. Błony plazmatyczne zawierają fosfolipidy, cholesterol, białka i węglowodany, które są ułożone w regularne, powtarzające się wiersze tworzą wysoce plastyczną powierzchnię komórki.
Błony komórkowe nie są strukturami stałymi. Zamiast tego zachowują konsystencję podobną do konsystencji oleju roślinnego i umożliwiają dyfuzję oraz transport komórkowy w sposób, który pomaga utrzymać homeostazę w komórce. Blok strukturalny błony komórkowej jest cząsteczką fosfolipidu. Ta cząsteczka ma kształt przypominający spinkę, z hydrofilową głową fosforanu i hydrofobowymi ogonami lipidowymi. Cząsteczki te zawsze układają się tak, że ich głowy są zorientowane w kierunku wody, a ich ogony nie. To w naturalny sposób wytwarza podwójną warstwę fosfolipidów z ich wewnętrznymi ogonami do głów. Cząsteczki cholesterolu, które są również hydrofobowe, grupują się wokół ogonów fosfolipidów.
Na obu powierzchniach błony różne białka odgrywają rolę w utrzymaniu funkcjonowania komórki. Niektóre przylegają do zewnętrznej warstwy i sygnalizują inne komórki, niektóre przylegają do wnętrza i działają jak enzymy, aby przyspieszyć reakcje chemiczne, a niektóre przechodzą przez błony i działają, aby transportować cząsteczki przez błonę do iz komórki.
