Krakatau, czyli Krakatau, jest wulkanem kaldery. Calderas to depresje powstałe, gdy wulkan zapada się w siebie. Rezultatem jest duży krater otoczony stromymi klifami i prawdopodobnie wypełniony jeziorami.
Starożytny wulkan Krakatau wybuchł i rozpadł się w 416 rpne, tworząc kaldery trzech wulkanów, Rakata, Danan i Perbuwatan. Niesławna erupcja w 1883 roku, w wyniku której zginęło 36 000 ludzi, zniszczyła Danana i Perbuwatan. Nowy stożek utworzony pomiędzy zniszczonymi wulkanami, który znany jest jako Anak Krakatau. Ten wulkan miał małe erupcje od 1927 roku. Cała grupa wulkanów jest regularnie nazywana Krakatau.
