Ponieważ w średniowieczu większość ludzi była analfabetami, większość komunikacji była werbalna. Jeśli ktoś musiał wysłać wiadomość do kogoś z innego miasta, mógł zatrudnić kuriera, który zapamiętałby wiadomość i dostarczyć go ustnie.
Listy pisane uważano za formalną korespondencję i rzadko były używane przez zwykłych ludzi. Nawet jeśli nadawca i odbiorca byli znani, jedynym sposobem dostawy był wynajęty kurier, który byłby drogi. Nie było gazet, więc ludzie wysłuchali wiadomości spoza własnej wioski tylko ustnie. Oficjalne proklamacje od miejscowego właściciela ziemskiego były często czytane na głos mieszkańcom kościołów lub innych miejsc publicznych.
