Jednym z kluczowych trwałych skutków I Wojny Światowej dla Włoch był czysty koszt ludzki i trauma psychiczna, szczególnie takie wydarzenia jak Caporetto. Ta bitwa, oprócz domagania się życia około 300 000 żołnierzy włoskich, również znacznie zmniejszyła dumę i morale narodu. Po zakończeniu wojny w 1918 r. Całkowita utrata życia Włochów wyniosła ponad 600 000 żołnierzy i 589 000 cywilów, przy około 950 000 rannych i 250 000 na stałe.
Koszty finansowe pierwszej wojny światowej również odbiły się na Włoszech. Rząd wydał więcej na walkę z Austro-Węgrami niż przez ostatnie pół wieku. W połączeniu z poczuciem upokorzenia, że inne państwa sprzymierzone nie doceniły negocjacji w Wersalu, zwłaszcza w stosunkowo niewielkim odbiorze niewielkiej części Austrii i kilku terytoriów północnoafrykańskich, Włochy uległy wewnętrznym trudnościom i schizmom.
Trudności gospodarcze doprowadziły do niezadowolenia społecznego, protestów i zamieszek, a ostatecznie do wzrostu popularności faszystowskiego polityka, Benito Mussoliniego, wspieranego przez Blackshirts. Po udanym zamachu stanu, aby zostać premierem w Rzymie, przygotowano scenę, w której Mussolini poprowadził Włochy do wojny z aliantami podczas II wojny światowej.
