Jednym z przykładów adaptacji wykazanych przez ostrygi jest ich twarda skorupa, która chroni mięczaki przed drapieżnikami. Dodatkowo, jako mieszkańcy surowej strefy międzypływowej, gdzie temperatura i poziomy wody zmieniają się, ostrygi ewoluowały mechanizmy fizjologiczne, aby poradzić sobie z tymi wyzwaniami. Według badań opublikowanych w czasopiśmie "Nature" ostrygi mają geny, które pomagają im radzić sobie z wysokimi poziomami stresu spowodowanymi ciągle zmieniającym się klimatem.
Większość adaptacji ostrygi rozwinęła się w odpowiedzi na ich siedzący tryb życia. Ostrygi są podobne do roślin pod tym względem, ponieważ nie mogą podróżować w celu uzyskania żywności i muszą wytrzymać lokalne warunki środowiskowe. Jednym ze sposobów, w jaki ostrygi przystosowały się do tego stylu życia, stają się karmniki z filtrem. Ostrygi filtrują wodę w swoim środowisku, zatrzymują wszelkie organiczne substancje i wydalają minerały i nadmiar wody.
Twarogowe muszle ostryg odstraszają drapieżniki, takie jak ośmiornice, ryby i kraby. Proces, w którym małże wytwarzają swoje skorupki, nie jest w pełni zrozumiały, ale podobnie jak w przypadku większości innych małży ostrygi polegają na dwóch różnych mięśniach odwodzicieli w celu otwarcia i zamknięcia muszli. Rozwinęło się duże ścięgno, łączące dwie połowy skorupy.
Niektóre ostrygi są dobrze znane ze swojego zwyczaju wytwarzania pereł. Dzieje się tak, gdy stwór nakłada warstwę po warstwie perłowej na fragment gruzu uwięziony w powłoce.
