Piaskowiec zawiera odmienne właściwości fizyczne i chemiczne, które obejmują twardą, zwartą i gęstą kompozycję oraz teksturę złożoną z drobnych granulek, podczas gdy właściwości chemiczne obejmują kompozycję głównie z krzemionki, a także śladowe ilości innych minerałów. Właściwości piaskowca różnią się w zależności od różnych odmian. Niektóre piaskowce, takie jak drewno tekowe i tęcza, mają nieco bardziej miękką kompozycję i pochłaniają więcej wody, dzięki czemu są bardziej porowate niż inne rodzaje piaskowca.
Piaskowiec jest sklasyfikowany jako skała osadowa, która stopniowo tworzy się w osadach z pokładów minerałów i piasku. Te elementy kompresują się i wiążą w czasie, tworząc wgłębienia z piaskowca. Piaskowiec występuje w kilku naturalnych kolorach, w tym w kolorze brązowym, różowym, fioletowym i czerwonym. Wytrzymała kompozycja piaskowca czyni ją wartościową w dziedzinie budownictwa i murowania, ponieważ jest odporna na warunki atmosferyczne. Piaskowiec jest odporny na wietrzenie i blaknięcie w wielu klimatach, ale ulega szybkiemu zepsuciu po zamarznięciu, co powoduje jego zalanie. W Stanach Zjednoczonych piaskowiec początkowo formował wioślarze na początku XIX wieku. W XIX wieku coraz częściej stosowano jaśniejszy kolor piaskowca. Nowo wydobywany piaskowiec z drobnoziarnistymi ziarnami służy przede wszystkim do celów estetycznych, pojawiając się w luksusowych budynkach i domach. Piaskowiec również tworzy fundamenty i ściany, a także kruszy się w mieszanki betonowe i asfaltowe. Piaskowiec jest również odporny na zasady i kwasy, dzięki czemu idealnie nadaje się do zastosowań chemicznych.
