Przy pisaniu naukowych nazw organizmów, które są napisane po łacinie, nazwa dla organizmu musi zawierać dwie części. Pierwsza część, nazwa rodzaju, jest napisana kursywą i jest pisana wielką literą. Druga część, epitet lub szczególny opis gatunku jest zaznaczony kursywą, ale nie wielką literą.
System naukowej nomenklatury roślin i zwierząt zaczął się rozwijać w XVIII wieku. Idea i pierwsze kilka tysięcy naukowych nazwisk należą do szwedzkiego naukowca Carolusa Linnaeusa. Na jego cześć wiele naukowych nazw gatunków, w tym Homo sapiens, to Linnaeus lub L. jako trzecia część ich nazwy. Trzecia część nazwy naukowej gatunku nazywa się "opisując autora" i jest dodawana po tym, jak dana osoba naukowo opisała organizm w recenzowanym czasopiśmie.
Nazwy naukowe dla gatunków są napisane po łacinie, martwym języku, aby zapewnić, że nazwy te pozostaną niezmienione przez długi czas i przez bariery językowe. Naukowe nazewnictwo gatunków jest ściśle związane z badaniem ewolucji organizmów i ich wzajemnego powiązania. Na przykład jedyny żyjący obecnie gatunek ludzki nazywa się teraz Homo sapiens, podczas gdy w czasach prehistorycznych istniały inne gatunki z rodzaju Homo: Homo habilis i Homo erectus. Nazwy naukowe gatunków czasami się zmieniają, gdy powstają nowe odkrycia. Na przykład, to, co uznano za jeden gatunek, okazało się być dwa i na odwrót.
