Georgius Agricola usystematyzował badania skał, minerałów i skamielin, tworząc standardowy system klasyfikacji i nazewnictwa, który wcześniej nie istniał. Być może bardziej niż jakakolwiek inna osoba, Agricola jest uznawana za naukową geologia poprzez jego osobistą obserwację i badania naukowe.
Georgius Agricola pracował jako lekarz, ale jego pasją było badanie skał. Mieszkając w okręgu górniczym napisał "De Re Metallica", co było naukowym dociekaniem w poszukiwaniu i wydobyciu rud. Książka odrzuciła odgłosy i dudnienie jako metody poszukiwania rud i stała się standardowym tekstem dla górnictwa przez następne 200 lat. Agricola zapisał także swoje obserwacje kolumny geologicznej, opisując sposób, w jaki poszczególne warstwy skały wydawały się układać jeden na drugim. Ta praca była podstawą późniejszej twórczości Charlesa Lyella i absolwentów. Agricola opracował systematyczną metodę klasyfikowania minerałów według ich właściwości fizycznych, a nie poprzez ich domniemane użycie w alchemii, a nawet znalazł czas na napisanie traktatu o skamielinach, który nie zostałby przekroczony do czasu pracy Roberta Hooke ponad sto lat później. Jest także jednym z pierwszych naukowców, którzy opisali erozyjne działanie wiatru i wody.