Komórki przekształcają wysokokaloryczne cząsteczki, takie jak glukoza, w energię po przejściu cząsteczek cukru przez przepuszczalną ścianę komórkową. Ten proces wchłaniania występuje jako bezpośredni rezultat uwalniania insuliny do krwioobiegu przez trzustkę . Po zjedzeniu jedzenia trzustka uwalnia insulinę, która sygnalizuje komórkom otwarcie się i pozostawia cząsteczki glukozy.
Po zaabsorbowaniu glukozy komórki działają, aby przekształcić cząsteczki w użyteczną energię. Ciało zużywa część energii natychmiast i przechowuje nadmiar w celu późniejszego użycia. Energia jest przechowywana w wiązaniach chemicznych każdej cząsteczki glukozy. Komórki pobierają energię z cząsteczek, rozkładając te wiązania chemiczne, aby uwolnić energię.
W przeważającej części organizm otrzymuje energię, której potrzebuje od ostatnio zjedzonego jedzenia. Nadmiar glukozy jest jednak przechowywany do użycia, gdy glukoza nie jest łatwo dostępna w organizmie. Insulina zmienia cząsteczki cukru w większe opakowania glukozy, zwane glikogenem, które są następnie przechowywane w komórkach wątroby i mięśni. Kiedy organizm potrzebuje wykorzystać zgromadzoną energię, komórki odzyskują zmagazynowany glikogen i rozkładają go, aby uzyskać energię, podobnie jak rozkładają czyste cząsteczki glukozy na potrzeby natychmiastowe.
