Prawo lepkości Newtona jest konstytutywnym równaniem opisującym, jak płyn opiera się próbom przejścia przez niego. Dotyczy to niektórych płynów, a w innych nie. Dlatego nie jest uważane za fundamentalne prawo natury.
Płyn newtonowski ma stałą lepkość, co oznacza, że nadal zachowuje się jak płyn niezależnie od naprężenia. Kiedy siła jest zwiększona, pojawia się większy opór. Ta ilość wysiłku pozostaje proporcjonalna, niezależnie od zastosowanej siły.
Płyny nienewtonowskie nie mają stałej lepkości. Opór cieczy zmienia się w zależności od podanej siły. Oobleck jest uważany za ciecz nienewtonowską, ponieważ zachowuje się jak bryła, gdy zostanie zastosowana wystarczająca siła.
Według portalu About.com, ciecz o niskiej lepkości, na przykład, jest cienka. Wyższa lepkość oznacza, że ciecz jest gęsta, jak miód. Według Wikipedii lepkość cieczy zależy zazwyczaj od jej składu i temperatury, nawet jeśli jest cieczą newtonowską.
Istnieją inne czynniki, które mogą wpływać na lepkość cieczy, na przykład na działanie pola magnetycznego. Wiele nienewtonowskich płynów odbiega od przepisów, w tym od ścinania lub cieczy pogrubiających, tiksotropowych cieczy, płynów reopektycznych i tworzyw sztucznych Bingham.