Polityka zagraniczna prezydenta Williama Taft'a nazywała się "dyplomacją dolara" i wiązała się z rozszerzeniem handlu zagranicznego Stanów Zjednoczonych. Chociaż Taft próbował promować amerykańskie towary za granicą, jego wysiłki były nieskuteczne.
William Taft włożył więcej wysiłku w promowanie handlu zagranicznego USA za granicą poprzez program, który stał się znany jako dyplomacja dolara. Jego wysiłki obejmowały wykorzystanie urzędników państwowych USA do promowania produktów za granicą. Szczególną uwagę zwrócił na atakowanie Ameryki Południowej, Karaibów, Dalekiego Wschodu i Ameryki Środkowej.
Oprócz promowania produktów, Taft próbował rozszerzyć amerykańskie zyski gospodarcze, zachęcając banki do inwestowania w Hondurasie, który cierpiał z powodu zadłużenia. Ponadto wysłał wojskowych ze Stanów Zjednoczonych, by poparli rząd Hondurasu, który był pro-U.S. w tym czasie, ale spotkała się z opozycją ze strony ludności cywilnej.
Mimo że dyplomacja dolara osiągnęła pewne sukcesy, nie podjęła ona prób rewolucyjnych w Meksyku, Nikaragui, Chinach i Dominikanie. Ponadto podczas prezydentury Tafta handel między USA i Chinami spadł.
Taft podejmował próby wzmocnienia stosunków USA z niektórymi regionami, biorąc udział w konferencji panamerykańskiej, której celem było znalezienie sposobów na spowolnienie wpływów kraju w niektórych regionach. Mimo to Taft próbował przeciwdziałać rewolucyjnym wysiłkom Meksyku, wysyłając wojska USA do granicy. Ostatecznie opozycja Kongresu skłoniła go do wycofania się.
