Pęcherzyk to mały worek związany z błoną, który przechowuje i transportuje substancje w całej komórce. Mogą naturalnie tworzyć się w komórce, aby wspomóc wydzielanie komórek, takie jak egzocytoza, endocytoza lub fagocytoza, lub mogą być sztucznie przygotowane przez chemików i biologów.
Pęcherzyki pełnią różne funkcje. Przeważnie przechowują, transportują lub trawią produkty komórkowe i odpady komórkowe. Ponieważ są one oddzielone od cytozolu komórki, mają zupełnie inne wewnętrzne środowisko niż komórka. Z tego powodu pęcherzyki mogą trawić maszynerię komórkową i przetwarzać materiały komórkowe. Aby transportować materiały do lub z komórki, pęcherzyki łączą się z błoną komórkową komórki i uwalniają lub wychwytują zawartość z zewnątrz komórki. W sumie istnieją cztery główne typy pęcherzyków. Próżniowe pęcherzyki zawierają głównie wodę i znajdują się w komórkach roślinnych. Oni transportują wodę do iz komórki. Lizosomy to pęcherzyki znajdujące się w komórkach eukariotycznych. Są zaangażowane w trawienie komórkowe i mogą być również wykorzystywane do recyklingu uszkodzonych organelli komórkowych. Pęcherzyki transportowe działają głównie z retikulum endoplazmatycznym i aparatem Golgiego. Przenoszą molekuły, takie jak białka i tłuszcze pomiędzy tymi dwoma organellami. Pęcherzyki wydzielnicze są czwartym głównym rodzajem pęcherzyków. Zawierają materiały, które muszą zostać wydalone z komórki. Najczęściej zawierają produkty odpadowe.
