Homogenizowane mleko przetwarza się w celu rozbicia tłuszczu, tak aby mleko było bardziej spójne, podczas gdy całe (lub surowe) mleko nie przeszło tego procesu, w wyniku czego ciała stałe z czasem wydostały się na powierzchnię. Proces jest wykonywany, aby mleko było bardziej przyjemne do picia dla większości ludzi, i jest to zazwyczaj cecha mleka sprzedawanego w supermarketach. Termin "mleko pełne" w tym przypadku odnosi się do surowego, nieprzetworzonego mleka, a nie do bardziej powszechnego zastosowania, które odnosi się do zawartości tłuszczu w mleku.
Proces homogenizacji zwykle następuje tuż przed pasteryzowaniem mleka. Zmniejsza to ryzyko, że większe grudki tłuszczu mleka będą się kręciły podczas procesu pasteryzacji. Choć często dyskutowane przez rzeczników zdrowia naturalnego, zgodnie z Centers for Disease Control, różnica w odżywianiu między mlekiem pełnym a tymi, które zostały zhomogenizowane i pasteryzowane, jest znikoma, pomimo niewielkiej ilości enzymów, które są tracone podczas pasteryzacji. Głównym problemem jest to, że niepasteryzowane mleko pełne ma znacznie wyższe ryzyko, że zawiera szkodliwe bakterie, które w niektórych przypadkach mogą spowodować ciężkie choroby, a nawet śmierć.
Pasteryzacja to proces, który powoduje największą zmianę w mleku sprzedawanym w sklepach. W tym procesie mleko podgrzewa się do wysokiej temperatury, a następnie szybko schładza, co pomaga wyeliminować potencjalne choroby powodujące bakterie występujące w mleku. To również zwiększa trwałość produktu, ponieważ mleko pasteryzowane trwa dłużej na półkach przez tygodnie, a nawet miesiące. Ze względów bezpieczeństwa w wielu stanach obowiązują przepisy ograniczające sprzedaż surowego mleka, a przepisy federalne obowiązują, aby nie dopuścić do ich pakowania, aby konsumenci mogli je sprzedawać w różnych stanach.
